Under African Skies

Het is alweer 2 weken geleden dat ik mijn laatste blog heb geschreven. Ik dacht dat ik iedereen maar verveelde met al mijn verhalen elke week, dus ik had me voorgenomen niet zo vaak meer te schrijven. Maar nu hoor ik uit verschillende hoeken dat mijn verhalen gewaardeerd worden en dat sommige mensen zitten te wachten op een nieuwe blog. Dat vind ik natuurlijk hartstikke leuk en het doet me heel erg goed!

Het nadeel van 2 weken niet schrijven is dat ik nu al niet meer weet wat we gedaan hebben de afgelopen tijd. Mijn laatste blog is geëindigd de dag voor mijn eerste stagedag in Johannesburg. De stage bevalt me goed. Ik begin nu eigen taken en verantwoordelijkheden te krijgen en dat is veel makkelijker werken. De eerste dagen in Johannesburg zaten vol met informatie, informatie, informatie. ’s Avonds waren Anniek en ik dan ook kapot moe, dus gingen we best vroeg slapen. Helaas niet zoveel van de stad zelf gezien. We hebben wel heel leuke collega’s! De eerste dag zijn we uitgebreid gaan lunchen en hebben we lekker kunnen kletsen.
De tweede stagedag was echt een ramp! ‘s Morgens viel me een glas met water kapot in de keuken! Dat was op zich wel snel opgelost! Maar ’s middags voltrok zich de echte ramp! Ken had mij toegevoegd in de dropbox map van een specifiek project waar ze al 5 jaar aan werken. Stonden behoorlijk wat bestanden is, en mijn dropbox-capaciteit is niet zo groot dus ik kreeg een melding dat hij niet alles kon uploaden. Ik op ‘OK’ geklikt, kreeg Ken daarna een melding dat ik alle bestanden aan het wissen was! Bestanden foetsie, op mijn pc ook niet meer te vinden! Ik natuurlijk dik in de stress, want het was pas dag 2! Haha. In een helder moment heb ik Paul geïnformeerd, en hij heeft mijn computer overgenomen en alle bestanden weer tevoorschijn getoverd! Dus iedereen die problemen met zijn computer heeft: Paul Lenssen bellen! Hij is mijn held! (Heeft mij in deze week al 3x moeten helpen!! Haha)
Donderdagavond heeft Chloé (een Franse collega) ons meegenomen naar een marktje in de stad. Hier waren allemaal nationaliteiten aan het koken en er waren wat exposities van kunstenaars. Na de markt was er in de tuin een terrasje en daar hebben we een lekker glaasje Zuid-Afrikaanse wijn gedronken. Een heel leuke avond dus!

Vrijdag waren we weer ‘back in Cape Town’ en toen zijn we voor de eerste keer op stap geweest! Er was een ‘Drum & Base Party’ ergens in een club. Voor de mensen die mij kennen; jullie weten dat deze muziek totaal niet mijn ‘ding’ is! Maar ik heb me maar opengesteld voor de muziek (en het type mensen dat daar op af komt) en ik heb nog best een leuke avond gehad. Wel ontzettende hoofdpijn de dag erna (niet van de drank, maar van de absurd harde muziek!).

Zaterdag zijn we naar een rugbymatch geweest. Ik had natuurlijk geen flauw idee van de spelregels, puntentelling etc. maar dat maakt mij niks uit. Zodra ik heb uitgevogeld voor welk team we moeten supporteren (en aan welke kant ze moeten scoren), schreeuw ik lekker fanatiek en hard mee! Het was ook nog best een goede wedstrijd, want het was nr. 1 tegen nr. 2 van de landelijke competitie: ‘De ABSA Currie Cup’! En we hebben gewonnen!!!

Vanaf dinsdag heb ik iedere dag gewerkt op het kantoor in Kaapstad. Ligt maar 5 minuten lopen van mijn huisje vandaan, dus dat is ideaal! Het valt me wel weer zwaar om na 3 maanden helemaal niks te doen, opeens fulltime te gaan werken. Maar dat is een kwestie van wennen denk ik!

Iets anders waar ik aan moet wennen zijn de huishoudelijke taken! Koken, na een werkdag van 8 uur, is niet zo leuk in je eentje. Gelukkig heb ik heel leuke huisgenoten, en vaak koken we samen. Is ook veel goedkoper natuurlijk! De was doen gaat bij mij ook heel simpel: op het moment dat ik niks fris meer heb om aan te trekken, wordt de wasmachine gevuld (wit, bont, zwart, handdoeken, beddengoed; alles door elkaar!), programma laten draaien en dan alles op wasrekken laten drogen. Ik doe absoluut niet aan strijken!

Vrijdagavond zijn we naar de bioscoop geweest; We’re the Millers! Absoluut een aanrader; de hele zaal (including me) heeft de hele tijd gelachen. Als je naar de bioscoop gaat in Afrika: bestel nooit popcorn! Je krijgt een smakeloze popcorn, waar je later je eigen smaakje op moet gooien. Het is heel moeilijk om zout uit een potje te verdelen over alle popcorntjes in je bakje. Dus ik heb in totaal 3 handjes gehad en daarna mijn hele beker drinken opgedronken! Veel te veel zout!

Zaterdagmorgen was een dag waar ik naar uitgekeken had maar ook tegenop gezien! We zijn met 5 YPO-ers naar een sloppenwijk geweest. De gids Pele kwam ons met zijn busje halen en toen kregen we een tour door ‘Langa’ (Afrikaans voor zon). Ik vond het heel achterlijk om als blanke in een busje door een sloppenwijk te rijden en foto’s te maken. Die mensen zijn per slot van rekening geen toeristische attractie! Maar Pele zei dat het heel goed was dat wij ‘het echte Afrika’ wilden zien en dat we vooral veel foto’s moesten maken om ons deze dag goed te kunnen herinneren!
We zijn eerst in een locaal winkeltje sinaasappels gaan kopen! We hebben zo rond de 80 sinaasappels gekocht, en dat heeft ons nog geen €4,- gekost! Toch kunnen die mensen zich daar soms geen sinaasappel veroorloven! Behoorlijk heftig dus. In een ander winkeltje hebben we 2 kilo koekjes gekocht, ook voor maar €3,- en daarna zijn we gaan lopen door de wijk. Er kwamen allemaal kindjes op ons af en die wilden gedragen worden of je handje vasthouden. Pele zong allemaal liedjes en iedereen was mee aan het zingen en het dansen. Die kinderen weten ook wel dat wij ze later wat te eten gaan geven (wat voor de meeste het enige eten was wat ze kregen die dag), maar ik had oprecht het gevoel dat de kinderen het ook heel leuk vonden om met ons te dansen en te zingen. Op het moment dat wij het eten gingen halen moesten de kinderen van Pele in een rijtje gaan staan op leeftijd. Daar bleven ze ook keurig staan toen wij met al ons eten aankwamen. Sommige kinderen bogen zelfs uit dankbaarheid voor een sinaasappel!
Daarna zijn we nog naar een barretje in de sloppenwijk geweest. Dat is een vrouw die in haar ‘huiskamer’ bier brouwt en daar komen mensen dan samen. Eerst kregen wij uitleg over het belang van zo’n bar en de klanten vertelden ons hun verhalen. Toen hebben wij voor 20 Rand (€1.50) 5 liter bier gekocht. Dat kreeg je dan in een uitgewassen latex-emmer! Het was heel erg speciaal bier: je werd er dronken van, maar er zat geen alcohol in! Ik wil niet weten wat er wel in zit! Haha. Daarna hebben we allemaal een paar slokjes van dit goedje gehad! Werkelijk niet te drinken! Na het drinken van dit bier staan we in contact met de voorvaderen van deze mensen. Ik heb me daarna wel echt ontzettend misselijk gevoeld! Haha


Zaterdagnacht hebben we de verjaardag van Christina (een van de Duitsers waar we veel mee optrekken) gevierd. We zijn naar verschillende clubs geweest (wat nog ontzettend moeilijk blijkt te zijn, want je moet heel vaak 21 zijn! Shittie!) en om kwart voor 5 waren we weer thuis! Hele gezellige en geslaagde avond dus.

Dit verhaal schrijf ik in mijn pauze van het werk, omdat ik hier heel goed internet heb en misschien zelfs wat foto’s kan uploaden! Sorry voor dat het zo’n lang verhaal is geworden. Ik beloof dat ik het wat beter ga bijhouden! Maar nu ga ik maar weer werken…

Xxx
Yanne