Hoor de wind waait door de bomen...

Ik zeg het nog maar eens: tijd vliegt! Het is gewoon al December, wat betekend dat ik nog maar 8 weken te gaan heb. En dat betekend ook dat November, de wind-maand, theoretisch gezien over moet zijn. Ik ben heel druk op het moment, maar gelukkig alleen maar met leuke dingen!

Vrijdag de 22ste kwamen Anne-Marie en Mark van Hogeschool Zuyd samen met Nicky van Magister naar Planet Finance om naar onze presentatie te luisteren. De presentatie ging vooral over de werkzaamheden binnen PF (Je zou bijna nog vergeten dat ik hier ben om te werken, helaas moet dat wel nog steeds gebeuren!), maar ook over de dingen die we in Kaapstad hebben gedaan. Mijn baas zat er ook bij en zei dat ze heel blij was met ons als stagiaires en dat vond ik natuurlijk heel erg leuk om te horen! Het gesprek was echt heel gezellig en ik heb nog een lekker Nederlands cadeautje gekregen: een Chocoladeletter! Was ik echt heel erg blij mee! De conclusie van de presentatie was: ‘Je Engels is behoorlijk verbeterd, maar je moet niet zo snel willen spreken als je in het Limburgs doet, want dan gaat het mis!’

Vrijdagavond ben ik met Anniek, Kirsten en Christina naar Grand West geweest. We wisten niet wat we moesten verwachten, want we gingen gewoon naar de bioscoop en hadden ons verder niet zo verdiept in het gebouw. Bleek het een ontzettend groot en chique gebouw te zijn, waarvan de oprijlaan al ontzettend indrukwekkend was, met een casino, snoepwinkels, bioscoop, restaurantjes en een schaatsbaan! Perfect voor de ‘koude’ Kerstdagen! Het was echt een soort van ‘Disneyland’ (Niet dat ik daar ooit geweest ben, maar zo stel ik het me voor) zeker met alle Kerstversiering die het echt magisch maakte. Na genoten te hebben van de film ( Hungergames II) zijn we redelijk vroeg het bed ingedoken.

Er stond namelijk een heel druk weekend te wachten met de leraren van Zuyd. Zaterdagmorgen eerst naar de Old Biscuit Mill geweest om lekker te ontbijten en te shoppen waarna we met Linda, Eefke en Kirsten naar Spier zijn gereden voor een wijnproeverij. Hier kwamen (2 uur te laat, maar ja) Mark samen met Robert en Nicky ook aanzetten, die al een lange dag met veel wijn erop hadden zitten. Het werd dan ook een gezellige boel! Ik heb de ‘Wine and Chocolate’ tasting gedaan, waarbij een speciaal stuk chocolade bij je wijn geserveerd wordt. Echt super lekker! Vooral de champagne met een stuk witte chocolade met cayennepeper was, tegen alle verwachtingen in, genieten! ’s Avonds weer redelijk vroeg het bed in, want Zondag moest ik wederom behoorlijk vroeg het bedje uit.

Ik ben toen samen met Kirsten, Mark, Robert en Judith (van Magister) naar Cape Point geweest. Hier waaide het ontzettend hard, wat het lopen een beetje bemoeilijkte. Zeker bij zo’n lompe lolly als ik! Natuurlijk zijn we bij het beroemde bord van ‘Kaap de Goeie Hoop’ geweest en daar hebben we (heel toeristisch) een foto gemaakt. Daarna heeft Judith ons meegenomen naar een van de prachtigste stranden waar ik ooit geweest ben! Het strand was zo wit, dat het bijna te vergelijken was met sneeuw! Helaas hadden we niet heel veel tijd om hiervan te genieten want de volgende activiteit stond op punt van beginnen!

In het Mount Nelson, duurste en meest chique hotel van Kaapstad, werd de High Tea namelijk al geserveerd! Een tafel vol met cakejes, taarten, sandwiches, scones, macarons, zuurvlees (!) en allemaal andere lekkere dingen stond al klaar en was werkelijk overheerlijk! Wat ik wel even moet vermelden, is dat ik me een beetje ongemakkelijk voelde. Ik liep namelijk nog met mijn short en topje, helemaal bezweet van onze ochtend (33 graden), terwijl alle andere gasten in complete galakleden het terras opkwamen! En de grootste verassing was dat een van de managers van het hotel uit ‘Kirchroa’ kwam. Wat is de wereld toch klein!

De weekenden zijn altijd feest en druk hier, maar ook doordeweek zijn er genoeg leuke dingen te doen. Even een kleine opsomming:
- Dinsdag een vergadering gehad bij Sisters 4 Sisters over de markt die we aan het organiseren zijn. Volgende blog schrijf ik er echt iets over!
- Woensdag hebben met alle YPO’ers en leraren een Snoek-braai gehad bij Nicky thuis. Het was echt supergezellig en we hebben prachtig uitzicht gehad. En ook de snoek, waarover ik op het begin nog wat twijfels had, was heerlijk! Was wel een beetje fris door, alweer, de wind.
- Donderdag gaan uit eten bij Moyo in Blouberg. Dit restaurant had in plaats van stoelen surfplanken waarop je kan gaan zitten. En dat zit je lekker met je voeten in het water! Helaas was het daarvoor een beetje te fris, dus hebben we een ‘gewone’ tafel gehad. Lekker Afrikaans gegeten en natuurlijk kregen we ook Afrikaanse schmink op ons gezicht!
- Vrijdag zijn we eerst met een grote groep gaan uit eten en daarna naar de bioscoop: ‘Nelson Mandela: Long Walk to Freedom’. Ik vond het persoonlijk een heel indrukwekkende film, maar dat lag vooral aan de situatie waarin ik me bevond. Robbeneiland lag nog geen 10 km van de bioscoop af en naast mij zat een Zwarte vrouw heel erg hard te huilen omdat ze delen zelf had meegemaakt! Het zal dan ook niemand verbazen dat ik het niet droog heb kunnen houden!

Zaterdagmorgen moesten we vroeg op, omdat er een heftige activiteit op de planning stond. Helaas kon dat niet doorgaan omdat er te veel wind was. (Pap en Mam: echt serieus, we wilden gewoon de Tafelberg beklimmen. Niks geks of engs!) Om deze prachtige, zonnige dag niet te verspillen zijn we naar Ratanga Junction geweest, een pretpark in Kaapstad. Op zich wel een leuk park, maar de medewerkers waren veel te blij! Ik hou er niet van dat het personeel staat te juichen als ik een achtbaan uitkom, maar dit zal wel aan mij liggen! Toch hebben we een heel leuke dag gehad, en voldaan als een klein kind viel ik zaterdagavond dan ook in slaap!

Zondagmorgen was heel spannend, want ik ging een van mijn grootste angsten overwinnen! Misschien wel algemeen bekend, maar ik ben behoorlijk bang voor dieren. Vooral katten, vogels en kakkerlakken zorgen dat ik bijna in mijn broek schijt, maar ook paarden zijn niet een van mijn beste vrienden. Toch wilde ik heel graag gaan paardrijden in Noordhoek, omdat het daar zo onwaarschijnlijk mooi is. Ik heb me dan ook voorgenomen mijn grenzen te verleggen, en dit gewoon te doen. Helaas, zoals eigenlijk wel te verwachten was, kreeg ik het meest onmogelijke paard van stal! Toen ik op het paard zat ( Godzijdank hadden ze een trapje!) deed hij al niet wat hij moest doen. Toen we gingen lopen had mijn paard honger en ging hij dus overal gras eten. En als je teugels vast hebt, trekt dat beest je met liefde bijna van zich af hoor! Ook waaide het weer absurd hard, en hoewel ik niet zo heel erg licht ben, had ik toch het gevoel dat ik ieder moment van het paard afgewaaid kon worden. Gelukkig gingen we ook een stuk over het strand, waar natuurlijk geen gras was. Wat is het daar mooi zeg! Zo’n blauw water heb ik nog nooit gezien, en met zo’n uitzicht was het paardrijden best wel leuk. Totdat we omdraaiden om terug naar de stal te gaan. Mijn paard wist dat hij vooraan moest staan om als eerste te eten te krijgen, dus hij begint opeens te rennen! Waaah! Ik was als de dood dat ik eraf zou vallen, maar dat is gelukkig niet gebeurd! Toen het paard weer gekalmeerd was, heb ik weer van het uitzicht kunnen genieten en zijn we terug naar de stal gegaan. Hier ben ik op z’n Yanne’s van het paard gestapt, waar gelukkig geen foto’s van zijn! Na een lekker ijsje, zijn we weer naar huis gegaan.

Na even te hebben gedoucht zijn we gaan uit eten en heb ik nog een kerstboom gekocht. Daarna zijn we de stad ingegaan, waar een ontzettend groot feest was. De kerstversiering en lichtjes werden namelijk ontstoken door de burgemeester. Ook waren er verschillende Zuid-Afrikaanse artiesten en de sfeer zat er dan ook goed in! Ik heb helaas nogmaals moeten constateren dat ik echt niet kan dansen! Die Afrikanen heb een ritme, dat is werkelijk ongelooflijk! Zelfs kinderen van 3 zijn beter dan die ‘white people’! Maar het was desalniettemin geweldig om te zien!

Ik heb dus echt heel veel leuke dingen gedaan de laatste tijd en ik geniet er met volle teugen van! Op het moment geniet ik wel wat minder, want de rug- en spierpijn is echt niet te harden! Haha.

Xxx
Yanne