Time to say Goodbye

Genietend van de stroopwafels, Limburgse chocolaatjes en kroketten schrijf ik mijn allereerste blog. Een blog die ik schrijf vanuit mijn eigen vertrouwde kamertje in Nederland, waar ik vanavond voor de laatste keer in een halfjaar ga slapen! Of ja, slapen. Ik denk meer wakker liggen! Haha.

Deze week heeft in het teken gestaan van koffers pakken, laatste dingetjes kopen, leuke dingen doen en vooral afscheid nemen. Iets waar ik van te voren heel erg tegenop heb gezien, omdat ik een ontzettend emotioneel wrak ben. Maar ik moet zeggen dat ik het (tot nu toe) redelijk droog heb kunnen houden.

Het begon maandag al, omdat ik toen voor de allerlaatste keer gewerkt heb. Dit viel me zwaarder dan verwacht, omdat opeens het besef kwam dat ik mijn leven hier eventjes vaarwel zeg. Huilen in de kantine van je werk is absoluut niet aan te raden. Vooral niet als je vader daar zit en meent grappig te zijn…

Doordat ik op het werk al brak zag ik erg op tegen donderdag: het afscheid van mijn vrienden. Ik had helemaal geen zin in een ‘feestje’, maar dankzij mijn geweldig leuke matties heb ik een heel leuke avond gehad. Met een prachtig boek als cadeau! Nogmaals superbedankt lieverds!

Zaterdagavond was weer het feestje van het jaar: het ODF! Gelukkig dat ik nog 1 avondje mee heb kunnen pikken. En wat voor avond!! Ouderwetse gezelligheid met soms een klein traantje (Tja, ik ben en blijf een emotioneel raar mens) en het afscheid van de ‘niet Castle-of-Love gangers’. En het viel me reuze mee! Misschien dat de hoeveelheid wijntjes de traanbuizen een beetje afgesloten hadden!

Vandaag was misschien nog wel de ergste tot nu toe. Gelukkig stonden de tissues nog op de tafel, want ik heb ze vandaag toch wel nodig gehad bij het afscheid van oa. Opa & oma en Ingrid & Henk. Iedereen bedankt voor het komen, want ik vond het heel leuk om met jullie te kletsen over mijn naderende avontuur!

Natuurlijk ben ik nu met 1001 dingen bezig, maar toch ga ik nu eerst lekker een filmpje kijken met Pap, Mam, Auke en Benthe. Morgen brengen ze me naar Düsseldorf en dat wordt helemaal een ‘Hello, Goodbye - moment’! Maar daar probeer ik nog niet zoveel aan te denken. Eerst maar eens kijken hoe ik in hemelsnaam mijn koffer dicht ga krijgen…

Xxx
Yanne

Ps. Iedereen bedankt voor de leuke en lieve kadootjes en kaartjes. Ik heb alles in mijn koffer kunnen krijgen en het krijgt een mooi plekje in mijn nieuwe kamer!